मूल

 

 

 जाको राखे साइयां, मार सके ना कोई।  बाल न बांको कर सके,जो जग बैरी होय।

 

 

 ŚB 10.19.9 कृष्ण कृष्ण महावीर हे रामामोघविक्रम  दावाग्निना दह्यमानान् प्रपन्नांस्त्रातुमर्हथ: ॥ ९ ॥ ŚB 10.19.1 नूनं त्वद्ब‍ान्धवा: कृष्ण न चार्हन्त्यवसादितुम्  वयं हि सर्वधर्मज्ञ त्वन्नाथास्त्वत्परायणा: ॥ १० ॥।0। ॥

 ŚB 10.18.32 पापे प्रलम्बे निहते देवा: परमनिर्वृता: । अभ्यवर्षन् बलं माल्यै: शशंसु: साधु साध्विति ॥ ३२ ॥

 ŚB 10.17.25 इत्थं स्वजनवैक्लव्यं निरीक्ष्य जगदीश्वर: । तमग्निमपिबत्तीव्रमनन्तोऽनन्तशक्तिधृक् ॥ २५ ॥

ŚB 10.16.60 श्रीशुक उवाच इत्याकर्ण्य वच: प्राह भगवान् कार्यमानुष: । नात्र स्थेयं त्वया सर्प समुद्रं याहि मा चिरम् । स्वज्ञात्यपत्यदाराढ्यो गोनृभिर्भुज्यते नदी ॥ ६० ॥ ŚB 10.16.61 य एतत् संस्मरेन्मर्त्यस्तुभ्यं मदनुशासनम् । कीर्तयन्नुभयो: सन्ध्योर्न युष्मद् भयमाप्नुयात् ॥ ६१ ॥